فکرشهر: مسعود آتشی، اکنون معلم است و شهروند برازجان. وی نخستین تظاهرات مردمی برازجان را مربوط به سال 57 می داند و درباره ی خاطرات خود از دوران انقلاب اسلامی و نخستین شهید دشتستان نوشته است:
نخستین تظاهرات مردمی برازجان در سال ۱۳۵۷ از مسجد دلگشا و در اواخر شهریور ماه شروع شد. چند روز بعد از این تظاهرات، مهرماه و فصل بازگشایی مدارس هم شروع گردید. در آن سال من دانش آموز کلاس دوم دبیرستان فرخی بودم.
هنوز دو هفته از ماه مهر نگذشته بود که تعدادی از دبیران و معلمین مدارس شهر، در مدرسه فرخی گرد هم آمدند تا جلسه ای تشکیل داده و در مورد انقلاب و روند آن در برازجان تصمیم بگیرند.
معلمان پیشگام در آن جلسه قرار گذاشتند که از فردای آن روز، مدارس را تعطیل کنند و در ساختمان آموزش و پرورش تحصن نمایند. سران این عده،آقایان حسین شهسواری، بهرام اکبرزاده، محمد مهدی زاده، اکبر موید، خدابخش چمنکار، دهملایی، جهان خواه و... بودند.
همین اتفاق در روز بعد رخ داد. جمعیت زیادی از فرهنگیان و دانش آموزان، در محوطه اداره آموزش و پرورش قدیم، جنب دژ، جمع شدند.
در آن روز، «خدابخش چمنکار» که بیشتر او را با نام «بخشی» می شناسند، سخنرانی کرد و به بهانه این که می خواهیم قطعنامه ی فرهنگیان متحصن را به پایتخت تلگراف نماییم، جمعیت را به صورت تظاهرات از اداره خارج نمود و نخستین حرکت اعتراضی را رقم زد.
با خروج معلمان از درِ اداره آموزش و پرورش، تعدادی از نیروهای شهربانی که در دژ مستقر بودند، جلوی آنان را سد کردند و به فرهنگیان پیشنهاد دادند که به ساختمان اداره برگردند؛ اما معلمان هیچ توجه ای به درخواست و خواهش پلیس ها نکردند. سرانجام نیروهای شهربانی با باتوم به جان متحصنین افتادند و با شدت تمام مردم را ضرب و شتم نمودند و بلافاصله هم از معرکه خارج شدند و به مقرشان در دژ، برگشتند.
پس از گذشت چند هفته، در بین دانش آموزان مدرسه ما ـ فرخی ـ خبری پچ پچ می شد به این حکایت که: در آن روز تحصن و درگیری، یکی از فرهنگیان که اهل آب پخش بوده، به دلیل اصابت باتوم به سرش دچار خون ریزی مغزی گردیده و درمان او در شیراز هم تاثیری در بهبودی او نمی کند و متاسفانه آن معلم آبپخشی به شهادت رسیده است.
برای تشیع جنازه او، جمعیت زیادی از سراسر استان، به زادگاه آن شهید رفتند تا یکی از باشکوه ترین تشیع جنازه های تاریخ انقلاب دشتستان را خلق نمایند و این چنین بود که آرامگاه آب پخش، اولین شهید دشتستان و جامعه فرهنگیان، با نام «شهید سلیمان شریفی» را در دل خود جای داد.
من الله توفیق